Ιστορία της περιοχής

ή

Εκεί που το παρόν ανταμώνει το παρελθόν

Τα ίχνη της ιστορία στην περιοχή της Βουρβουρούς χάνονται στα βάθη του χρόνου. Οι παλαιότερες ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας εντοπίζονται ήδη από τα παλαιολιθικά χρόνια και όσο περισσότερο πλησιάζουμε στη σύγχρονη εποχή τα πράγματα γίνονται πιο ξεκάθαρα.

Συγκεκριμένα με το μεγάλο φυσικό λιμάνι της Βουρβουρούς σχετίζεται η αρχαία πόλη Σίγγος από την οποία πήρε το όνομά του ο Σιγγιτικός κόλπος. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, τόσο στη χερσαία Βουρβουρού, όσο και σε όλα τα νησάκια της, υπήρχαν πολυτελείς επαύλεις δίνοντας την αίσθηση μιας μικρής Βενετίας. Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στην περιοχή ανεγείρονται σημαντικοί ναοί όπως της Παναγίας, του Αποστόλου Ανδρέα και του Αγίου Ισιδώρου, οι οποίοι αποτελούν σπάνια αρχαιολογικά μνημεία. Στη βυζαντινή εποχή, η Βουρβουρού γίνεται αγιορείτικο μετόχι και αξιοποιείται για υλοτομικές ανάγκες, για ελαιοπαραγωγή, παραγωγή οίνου και ιχθυοκαλλιέργεια στο Λιβάρι (το βυζαντινό «Βιβάρι» που θα πει ιχθυοτροφείο). Αργότερα, η Βουρβουρού σταδιακά περνά στα χέρια του Αγίου Νικολάου, της ακμαιότερης κοινότητας της περιοχής.

Καθοριστικός είναι ο ρόλος της Βουρβουρούς σε όλους τους αγώνες του έθνους αφού σε αυτήν καταφθάνουν τα καράβια της επαναστατημένης Ελλάδας του ’21, από αυτήν απέπλεαν καΐκια φορτωμένα τρομοκρατημένα γυναικόπαιδα στους βίαιους καιρούς της οθωμανικής σκληρότητας και από τα κρυφά λιμανάκια της φυγαδεύονταν κρυφά στρατιώτες των Συμμάχων κατά την εποχή των παγκοσμίων πολέμων.

Σήμερα η Βουρβουρού αποτελεί ένα πρότυπο τουριστικό θέρετρο με υψηλή εγχώρια αναγνώριση και διεθνή φήμη.